Publikacje
ich rozliczalności stanowią o nowej warstwie infrastruktury instytucjonalnej funkcjonowania administracji publicznej. Za pomocą cyfrowej infrastruktury administracyjnej komunikacja i przesył danych między państwem a obywatelami i przedsiębiorstwami stają się łatwiejsze, umożliwiając jednostkom korzystanie z przysługujących im uprawnień. Pozytywne efekty polityczne i gospodarcze cyfrowej transformacji wzmacniane są poprzez indywidualne i zbiorowe upowszechnianie informacji o wynikach gry politycznej czy gospodarczej, w tym szczególnie o zachodzących nadużyciach. W warunkach zwiększonej otwartości nadużycia te mogą być efektywniej zwalczane, co z kolei może prowadzić do zwiększenia uprawnień szerokich grup społecznych,
a w dalszej kolejności przyczyniać się do bardziej trwałych reform politycznych i gospodarczych. To, w jaki sposób Unia Europejska podejmuje wyzwanie w zakresie wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych i jaki jest jej stan zaawansowania w tym obszarze, stanowi przedmiot prowadzonych rozważań i analiz w niniejszym opracowaniu
Zapraszamy do lektury
Zapraszamy do lektury kolejnego tekstu, w czasopiśmie Politeja 4(91)/2024
Większa siła oddziaływania informacji za pomocą narzędzi komunikacji cyfrowej obniża koszty transakcyjne podejmowania inicjatyw społecznych. Pojedyncze, dotychczas uśpione politycznie, podmioty, przy stosunkowo niskich kosztach transakcyjnych zyskują większą siłę sprawczą w upublicznianiu, uświadamianiu i oddziaływaniu do decyzje społeczeństwa. Pozytywne efekty zewnętrzne w postaci silniejszego głosu społecznego za wspólnym interesem publicznym, przeciwko wykorzystywaniu władzy (politycznej, rynkowej) na rzecz partykularnych interesów uzewnętrzniają się w postaci przesunięcia siły politycznej od zmonopolizowanego ośrodka do społeczeństwa. Nadawanie sprawczości i otwieranie nowych szans oddziaływania za pomocą narzędzi technologii informatycznych i komunikacyjnych, ukazywane poprzez obniżanie kosztów transakcyjnych podejmowania publicznie ważnych spraw i kreowanie pozytywnych efektów zewnętrznych przejawiających się silniejszym i bardziej upowszechnionym głosem społecznym, wpływa na podział władzy w społeczeństwie i kształtuje instytucjonalną strukturę społeczną.
Wobec procesów strukturyzowania życia społecznego w jego najważniejszych obszarach, transformacja cyfrowa wyrasta jako obszar życia społecznego o szczególnym znaczeniu, który narzuca wymogi wprowadzania reguł. Ta swoista instytucjonalizacja – ustalanie i upowszechnianie zasad postępowania, które miałyby nadawać pojawiającym się relacjom i interakcjom ustrukturyzowania, przebiega wobec narastającej siły sprawczej umacniających się grup społecznych. W efekcie, narzucana potrzeba strukturyzowania wewnętrznych narzędzi kontroli czy równoważenia sił interesariuszy w konsekwencji przejawia się budową umocowań prawnych zabezpieczających – generujących presję konkurencyjną na zachowania przeciwne do tych niepożądanych społecznie/wspólnotowo. Uregulowania Digital Service Act są przejawem podejmowania prób tego typu strukturyzacji interakcji społecznych (instytucjonalizacji) poprzez tworzenie bezpieczniejszej przestrzeni cyfrowej, w której chronione są podstawowe prawa wszystkich użytkowników usług cyfrowych.